Ik heb een beetje een dubbel gevoel bij de publicatie van de Engelstalige versie van mijn nieuwe boek Kelilah: dodelijke omhelzing. Vandaag is de dag dat het boek beschikbaar is op de platformen van Amazon en Kobo.
Dit betekent dat jullie, lieve lezers, uit de VS, Zweden, het VK en Israël het boek nu in het Engels kunnen lezen op jullie desktop, tablet of telefoon (Kindle/ePUB).
Natuurlijk ben ik hier erg blij mee! Ik heb heel veel werk gestopt in het boek en de vertaling ervan. Ook gaan nu vier marketingcampagnes starten op Facebook en Instagram en ook dit heeft veel geld en voorbereiding gekost.
De andere kant van het verhaal is natuurlijk dat sinds vorige week Iran, Hamas en Hezbollah een oorlog zijn gestart tegen Israël. De vreselijke beelden van meer dan duizend raketten die vanuit de Gazastrook neerkwamen op Tel Aviv, Jeruzalem en andere, kleinere steden doen de rillingen over je lijf lopen. Alsof dat nog niet erg genoeg is, zie je op de televisie vele pro-Palestijnse demonstraties in Europese steden als paddestoelen uit de grond schieten. Alsof zij het slachtoffer zijn van deze terreur.
In Nederland was er zelfs een dichter, Ramsey Nasr, half ‘Palestijns’, die onze Minister-President Mark Rutte een schoft noemde, omdat hij vond dat de uitspraak van Mark Rutten te eenzijdig was. Mark Rutte zei dat het onacceptabel is dat Hamas willekeurige raketten op de burgerbevolking afschiet en dat Israël het recht heeft om zich te verdedigen binnen de grenzen van proportionaliteit.
Voor Nasr was dat niet genoeg. Volgens hem was Rutte bezig met het bagatelliseren van etnische zuiveringen. Je vraagt je waar deze dichter de afgelopen decennia heeft geleefd. Het is precies dezelfde retoriek die altijd volgt als Israël gericht (op hele specifieke militaire doelen en Hamasleden) terugslaat, nadat er weer een geweldsexplosie van Palestijnse kant plaatsvindt.
De IDF (het Israëlische leger) is het meest moreel hoogstaande leger ter wereld. Het is altijd gericht op het voorkomen van onschuldige slachtoffers. In tegenstelling tot Hamas, Iran en Hezbollah. Die zijn altijd gericht op het zoveel mogelijk doden van onschuldige slachtoffers.
Wat zou er gebeurd zijn als Israël echt proportioneel had gereageerd? Als Israël hetzelfde aantal raketten willekeurig had teruggestuurd naar Gaza?
De foto van deze blog is precies de kern van het conflict. Wat Israël ook doet, ze zal er in de media altijd slechter op komen te staan dan Hamas, Hezbollah en Iran.
Golda Meir had gelijk: je kunt beter in leven zijn met een slecht imago dan dood en meelijwekkend.
Misschien is dat ook wel het onderliggende en symbolische thema van mijn nieuwe boek ‘Kelilah: dodelijke omhelzing’. Israël is voortdurend bezig om de dodelijke omhelzing van terreur te voorkomen en te bestrijden. Het gaat pas veranderen als de financiering stopt van Hamas, Hezbollah en Iran en de publieke opinie verandert in het voordeel van Israël.
Bestel het boek hier:
Engels/ePub op boekenbestellen.nl
Nederlands/Engels/paperback/ePub op boekenbestellen.nl
Nederlands 
English